آیا ترکیه می‌تواند نفوذ اسرائیل در سوریه را محدود کند؟

درخت “استفاده از گذشته»، تحلیلگر ارشد خاورمیانه در روزنامه هاریتز

به گفته روزنامه هاریتز ، – بیانیه تاریخی PKK (PKK) ، عبدالله اوکلان ، می تواند توازن قدرت در سوریه را در تماس و حل سلاح های حزب به میزان قابل توجهی تغییر دهد. این تغییر نه تنها موقعیت منطقه ای ترکیه را به خود جلب می کند ، بلکه راه را برای عقب نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه باز خواهد کرد و چالش های جدیدی را برای ادامه حضور اسرائیل در جنوب به وجود می آورد.

صلح در کوههای قندیل باقی ماند. آیا این بار آتش بس واقعی است؟

این اولین بار نیست که عبدالله اوکلان به تلاش های تورکی برای شروع گفتگو و پیشرفت در روند آشتی با جنبش جدایی طلبانه که دولت ترکیه به عنوان یک گروه تروریستی می شناسد ، پاسخ داده است. در سال دوم ، پس از چهار سال مذاکره مخفی ، آتش بس پیشنهاد داد و از نیروهای خود خواست تا خاک ترکیه را ترک کنند و به عراق منتقل شوند. با این حال ، آخرین درخواست اوکالان کاملاً متفاوت است.

اکنون از PKK خواسته شد سلاح های خود را فرود آورد و کاملاً حل شود. در پاسخ به درخواست ، قبل از رهبران گروه ، مستقر در کوههای قندیل در عراق ، بلافاصله Eucalyrs را اعلام کردند. با این حال ، هیچ نشانه ای از راه حل کامل برای ساختار سازمانی PKK یا خلع سلاح خلع سلاح وجود ندارد. این بیشتر یک گام اولیه در جهت آغاز گفتگوی سیاسی است. اما آیا این مذاکرات موفق خواهد شد ، هنوز مشخص نیست.

پایان این درگیری طولانی مدت که از دهه 1980 بیش از 6000 نفر را کشته است ، هم به نفع کردها و هم دولت ترکیه به رهبری طایپ اردوغان خواهد بود. تحولات منطقه ای اخیر ، به ویژه پس از 9 اکتبر و سقوط رژیم اسد در سوریه و تشکیل دولت جدید به سرپرستی شرع احمد ، اهمیت دستیابی به توافق بین Türkiye و Karad را به شدت اضافه کرده و فرصت موفقیت را افزایش داده است.

آیا اسرائیل و تورشی می توانند در مورد آینده سوریه به توافق برسند؟

برای Türkiye ، که پس از سرنگونی شیر به عنوان H به عنوان Hامی اصلی در سوریه این مسئله را فراتر از شرکت در بازسازی ملی جنگ مطرح کرده است. Rajab Tayyip ، اردوغان ، یک عنصر اصلی در تأثیر استراتژیک در Türkiye است. از طرف دیگر ، روسیه که با وضعیت ضعیف تری وارد صحنه شد ، در تلاش است تا با حفظ پایگاه های نظامی همیم و تارتوس ، حضور خود را تقویت کند. اما برای اینکه تارکای از دستاوردهای دیپلماتیک و نظامی در سوریه بهره مند شود ، احمد الشره باید به ساخت یک کشور متحد و تشکیل ارتش ملی کمک کند. یک ارتش می تواند ده ها شبه نظامی پراکنده را که هنوز در سوریه فعال هستند جایگزین کند.

در حالی که تنوع گسترده در نیروهای مسلح هنوز یک چالش بزرگ برای ادغام سیاسی و نظامی در سوریه است ، دو گروه اصلی در شمال و جنوب سوریه به موانع اساسی تبدیل شده اند. در شمال ، “قدرت های دموکراتیک سوریه” که در معرض ایالات متحده قرار گرفته اند و گروهی از کردهای سوریه به همراه برخی از عناصر عرب ، بالینی و ارمنی نقش عمده ای دارند. علاوه بر این ، “واحدهای دفاعی مردمی کرد” نیز به طور مستقل فعالیت می کنند و پیچیدگی اوضاع را افزایش می دهند. در جنوب سوریه ، نیروهای دروزی با حفظ استقلال نسبی از کنترل منطقه سوئد جلوگیری کردند.

هر دو گروه علاوه بر حفظ استقلال ، خواسته های سیاسی و فرهنگی را ارائه داده اند ، حتی اگر سوریه به یک سیستم فدرال تبدیل شود ، بخش های جداگانه ای از دولت را تشکیل می دهد. واضح است که این با احمد الکاریا برای ایجاد یک دولت یکپارچه متناقض استبشر حضور نیروهای خارجی نیز این معادلات را پیچیده تر کرد. در شمال ، Türkiye مناطق مرزی را کنترل می کند ، در حالی که در جنوب ، اسرائیل از نیروهای دروزی پشتیبانی می کند و برخی از مناطق را کنترل می کند.

چرا Türkiye برای ترک سوریه به توافق با کردها نیاز دارد؟

برای Türkiye ، پایان دادن به اسرائیل در سوریه یک هدف اساسی است. اما آگاهی از این سرf بستگی به عقب نشینی نیروهای ترکیه از خاک سوریه دارد. به طوری که رژیم جدید دمشق یک قدرت اشغالگر محسوب نمی شود. با این حال ، Türkiye اولویت استراتژیک دارد: جلوگیری از تشکیل یک منطقه مستقل کرد که ممکن است در درگیری مسلحانه علیه آنکارا ادامه یابد. این هنوز یک نگرانی اساسی برای Torky است.

برای دستیابی به این هدف ، رئیس جمهور سوریه باید سعی کند نیروهای کرد را در ارتش ملی ادغام کند و در عین حال درجه ای از استقلال فرهنگی مناطق کرد را در نظر بگیرد. بدون این مناطق ، بخش های دولت مستقل می شوند. با این حال ، مشکل اصلی این است که نیروهای کرد تمایلی به پیوستن به ارتش سوریه ندارند و ترجیح می دهند ساختارهای سازمانی خود را حفظ کنند. این امر مخالفان احمد الصاریا را مطرح کرد. از آنجا که وی نگران این است که این امر منجر به تشکیل ارتش کرد در ارتش ملی شود. از طرف دیگر ، Türkiye همچنین نیروهای خود را از سوریه خارج کرد تا راه حلی برای نیروهای کرد پیدا کند.

در همین حال ، امکان توافق بین Türkiye و PKK می تواند معادلات پیچیده بین رژیم سوریه و اجاق گاز آن را تغییر دهد. Türkiye ادعا می کند که نیروهای کرد در سوریه بخشی از حزب کارگران کردستان هستند و آنها را به تهدید مستقیم برای امنیت ملی در آنکارا تبدیل می کند. با آتش بس اعلام شده توسط PKK ، سوال اصلی این است که چگونه این آشتی بر تنش های ترکیه با نیروهای کرد سوریه تأثیر می گذارد. اما رهبر نیروهای دموکراتیک سوریه ، مكلم عبدل -اوبدو اظهار داشت كه تصمیمات حزب كارگران كاردستان برای نیروهای وی و روابط مستقیم بین اعلامیه اوكلان و اقدامات نیروهای وی اجباری نیست.یام وجود ندارد.

کردهای سوریه ، قربانیان معامله بزرگ ترامپ و اردوغان؟

نیروهای کرد در سوریه به حمایت آمریکایی و حضور حدود دو هزار ارتش و مربی آمریکایی در شمال سوریه ، از نظر نظامی و مالی بستگی دارد. اما از زمان آغاز ریاست جمهوری ترامپ ، تمایل به عقب نشینی نیروهای آمریکایی به وضوح آشکار شده است. اگرچه این پروژه به دلیل فشار جامعه در کنگره و جامعه بین المللی به تعویق افتاده است ، اما اکنون اوضاع تغییر کرده است. اگرچه کنگره از ترامپ حمایت می کند ، درگیری و تنش های رو به رشد در روابط آمریکا با جامعه بین المللی ، به ویژه با کشورهای اروپایی ، دشوار است که تصور کنیم حمایت آمریکایی از کردها اولویت اصلی سیاست خارجی کاخ سفید خواهد بود.

دونالد ترامپ به این نتیجه رسیده است که دوستش طیب اردوغان را برای جایگزینی کردها در نبرد با داعش ، به این ترتیب به مداخله نظامی آمریکا در سوریه پایان می دهد. در چنین شرایطی ، کردها ممکن است بدون حمایت ما در برابر حملات Türkiye و سوریه آسیب پذیر باشند. به خصوص در حالی که Türkiye به موازات فرآیند آشتی با PKK حرکت می کند. روندی که احتمالاً این گروه را خلع سلاح می کند.

در این سناریو ، که Türkiye به ویژه از Türkiye دنبال می کند ، کردهای سوریه در واقع توانایی مانورهای نظامی و دیپلماتیک را ممنوع می کنند و به ناچار دستورالعمل های صادر شده توسط اردوغان را دنبال می کنند. این امر در نهایت منجر به پذیرش کامل حاکمیت دولت سوریه بر مناطق کرد و تأسیس زمین برای عقب نشینی نیروهای ترکیه از سوریه خواهد شد.

جنگ سایه در دمشق ؛ اردوغان و نتانیاهو در مسیر رویارویی؟

این موقعیت شرایط جدید و حساس را برای اسرائیل ایجاد می کند. اسرائیل با احتمال عقب نشینی از سایر نیروهای خارجی ، تنها نیروهای اشغال خارجی در سوریه خواهد بود و تحت فشار Türkiye ، سوریه به دولت ایالات متحده خواهد بود. واشنگتن احتمالاً نقش مهمی در سوریه به اردوغان خواهد داد و آن را به عنوان بازیگر به تنهایی در منطقه می پذیرد. در همین حال ، گزارش های رویترز گزارش می دهد که اسرائیل در تلاش است دولت ایالات متحده را ترغیب کند تا پایگاه های روسیه در سوریه را حفظ کند. هدف از این تلاش ها تضعیف رژیم سوریه و کاهش تأثیر Türkiye است او است ؛ از آنجا که اسرائیل این تأثیر را بر تهدید مستقیم برای امنیت خود دارد.

دونالد ترامپ همچنین ابزاری برای فشار آوردن به رژیم جدید سوریه دارد که می تواند تصمیم بگیرد که از ماه دسامبر تحریم های موقت را به حالت تعلیق درآورد. اما تصمیم نهایی در مورد بسته شدن یا ادامه پایگاه های روسیه تا حد زیادی به دولت سوریه بستگی دارد. دمشق از مسکو خواست تا در ازای حفظ این قوانین ، بشار آل را تحویل دهد. حتی اگر روسیه همچنان پایگاه های خود را ادامه دهد ، دامنه این روند بسیار محدود خواهد بود و انتظار نمی رود که Türkiye یا سایر بازیگران سوریه را محدود کند. تخمین زده می شود که اگر Türkiye مسئول دفاع از رژیم جدید سوریه به جای روسیه باشد ، ممکن است فضای هوایی سوریه از روسیه به اسرائیل ممنوع شود.

این تحولات بسیار وابسته به موقعیت اردوغان و توانایی وی در تأثیرگذاری بر سیاست های واشنگتن است. اگر Türkiye موفق به آشتی با کردها شود ، اردوغان حتی در قالب تعامل با اتحادیه اروپا می تواند امتیازات بیشتری کسب کند. در همین حال ، یک رقابت جدید شکل می گیرد: اسرائیل ، که عمدتاً دستاوردهای تاکتیکی را در نظر می گیرد ، Türkiye ، با اهداف استراتژیک طولانی مدت روبرو است.او دنبال می کند.